Hospicjum Domowe ma na celu zapewnienie opieki w zaciszu domowym chorego, w miejscu które zna i w którym czuje się najlepiej. Domowa opieka hospicyjna to czas poświęcony na towarzyszenie choremu, na rozmowę z nim oraz z jego rodziną, która również potrzebuje pomocy i która jest otaczana opieką.
Ideą tej pomocy jest połączenie sił rodziny i najbliższych z interdyscyplinarnym zespołem hospicyjnym (lekarzem, pielęgniarką, fizjoterapeutą, psychologiem, kapelanem (na życzenie i za zgodą chorego) przy wsparciu przeszkolonych wolontariuszy. Razem pracują oni nad stworzeniem najlepszych możliwych warunków dla chorego.
Lekarz odwiedza chorego, co najmniej 2 razy w miesiącu, pielęgniarki spotykają się z chorym 2 razy w tygodniu. W razie potrzeby wizyty odbywają się częściej. Pielęgniarki wykonują zabiegi medyczne, uczą rodzinę pielęgnacji chorego, profilaktyki przeciwodleżynowej, doradzają rodzinie w rozwiązywaniu problemów pielęgnacyjnych, wyjaśniają sposób przygotowywania i podawania leków. Wizyty rehabilitanta, psychologa oraz kapelana są ustalane odrębnie.
Chory i jego rodzina, jeżeli mają taką potrzebę mogą również otrzymać, konieczny sprzęt: łóżko rehabilitacyjne, kule, balkonik, krzesło toaletowe, koncentrator tlenu i inny dostępny sprzęt pomocniczy – wszystko wypożyczane jest bezpłatnie.
Do Hospicjum Domowego kwalifikują się chorzy wymagający systematycznej opieki pielęgniarskiej i lekarskiej, z udokumentowaną, aktywną, zaawansowaną i postępującą chorobą nowotworową, którzy nie mogą dotrzeć do poradni, a ich leczenie powinno koncentrować się przede wszystkim na zapewnieniu optymalnej jakości życia.
Korzystanie z pomocy Hospicjum Domowego nie wyklucza pozostawienia pacjenta pod dotychczasową opieką poradni POZ. Mogą oni korzystać z obu form pomocy. Jednak w trakcie opieki paliatywnej w warunkach domowych chory nie może jednocześnie korzystać z opieki pielęgniarskiej długoterminowej oraz tlenoterapii i fizjoterapii domowej (w razie potrzeby tlen i pomoc fizjoterapeuty zapewnia Hospicjum). Te formy opieki wykluczają się wzajemnie. Możliwa jest natomiast pomoc pielęgniarki środowiskowej współpracującej z lekarzem rodzinnym, oraz wszelkie konsultacje specjalistyczne.
Dla pacjentów ubezpieczonych pomoc świadczona jest bezpłatnie.
