Hospicjum z łac. hospitium to przyjaźń, gościnne przyjęcie, gościnny dom. Paliatywny z łac. paliatus to okryty płaszczem. Właśnie taki gościnny dom staramy się zapewnić naszym pacjentom i ich rodzinom.
Okryć kogoś płaszczem znaczy zapewnić tej osobie poczucie bezpieczeństwa, z poszanowaniem jej odrębności, indywidualności i godności. Tym właśnie jest opieka paliatywna, która oparta jest na bliskości, empatii, obecności, szacunku, życzliwości, serdeczności, wobec samego chorego jak i jego rodziny i bliskich. Jej zadaniem jest takie wsparcie chorego, aby cieszył się życiem i czerpał z niego radość do ostatnich chwil. Hospicjum to miejsce, w którym przede wszystkim się żyje, odkrywa nowe zainteresowania, rozwija pasje, nawiązuje nowe znajomości, poznaje ciekawych ludzi. Osoby dla których hospicjum stało się nowym domem mogą podejmować, jeżeli tylko mają siłę i ochotę różne aktywności: mogą oglądać telewizję, czytać książki, słuchać muzyki, chodzić na spacery, korzystać z zajęć rehabilitacyjnych, wspólnie spożywać posiłki na świetlicy, spotykać się na kawie czy herbacie, wychodzić do ogrodu, uczestniczyć w koncertach, w różnych wydarzeniach kulturalnych odbywających się na terenie hospicjum, uczyć się nowych umiejętności na warsztatach z rękodzieła itp.
Jednak aby taka opieka była możliwa konieczna jest świadomość chorego, jego rodziny, najbliższych co się naprawdę dzieje. Bardzo istotna jest komunikacja pomiędzy pacjentem, rodziną, bliskimi oraz personelem oparta na szczerości. Takie podejście umożliwia wspólne przejście przez proces zrozumienia diagnozy.
Hospicjum jest miejscem opieki paliatywnej, które ma na celu poprawę jakości życia chorych i ich rodzin w obliczu problemów związanych z nieuleczalną chorobą, która prowadzi do śmierci. Dlatego potrzebujemy rozmawiać o umieraniu jako normalnym zjawisku i etapie życia każdego człowieka. Jest to bardzo ważne zarówno dla osoby przebywającej w hospicjum jak i dla jej rodziny i bliskich. Zapewniamy wsparcie zarówno w czasie choroby, jak po śmierci pacjenta. Dla rodziny i bliskich w żałobie zapewniamy pomoc psychologa i kapelana.
Trzeba zrozumieć, że hospicjum nie jest szpitalem. Jest to bardzo istotne. Nie prowadzimy tutaj uporczywej terapii podtrzymującej życie. Liczy się dla nas intencja z jaką prowadzimy terapię, a jest nią komfort godnego życia w chorobie i takie wsparcie chorego ażeby cieszył się życiem i czerpał z niego radość do ostatnich chwil. Postępowanie wobec osób cierpiących w chorobie dotyczy zarówno leczenia bólu fizycznego jak i psychicznego oraz wsparcia duchowego (jeżeli jest taka wola chorego). Takie spojrzenie z różnych perspektyw umożliwia wdrożenie skutecznej opieki i redukcję lęków. Jest to możliwe dzięki współpracy interdyscyplinarnego zespołu złożonego z pielęgniarek, lekarzy, rehabilitanta, psychologa, kapelana, i specjalnie przeszkolonych wolontariuszy. Obecność przeszkolonych wolontariuszy, koncentruje się głównie na pozamedycznych potrzebach pacjentów.
Do hospicjum stacjonarnego kierowani mogą być chorzy z udokumentowaną, aktywną, zaawansowaną i postępującą chorobą nowotworową w jej końcowym stadium. W pierwszej kolejności przyjmowani są pacjenci, u których występują dolegliwości trudne lub niemożliwe do opanowania w środowisku domowym i jednocześnie nie kwalifikują się do leczenia szpitalnego.
Opieka hospicjum stacjonarnego świadczona jest w Żorach przy ul. Promiennej 4. Oddział hospicjum stacjonarnego dysponuje 30 miejscami w 13 salach, w klimatyzowanych pokojach (3,2 i 1 – osobowych). Do dyspozycji chorych i ich bliskich jest świetlica, ogród, kaplica. Dodatkowo dla chorych sala rehabilitacyjna.
Pobyt i świadczenia dla pacjentów ubezpieczonych są bezpłatne.
